Een kind onder de evenaar...

23 juli 2011 - Canoa Quebrada, Brazilië

Dat is weer even geleden zeg. De tijd vliegt als je niet schrijft. Niet dat we belangrijkere dingen te doen hadden, we zijn jullie gewoon even vergeten. Kan gebeuren. Zand erover. Gedane zaken nemen geen keer tenzij dat wel het geval is, maar dat is hoogst uitzonderlijk en bovendien nu niet van toepassing. En alles goed en wel, maar voor ons is het ook vakantie. Brazilië in, familie op bezoek, zon erbij, zwembroekje aan en meer van dat soort werk. Soms moet je er gewoon even tussenuit.

Tussen Colombia en Brazilië in hebben we ons kostelijk vermaakt in Ecuador waar de natuur allememaggies mooi is. Zo hebben we, om maar meteen terzake te komen, bultruggen (walvis XXL) zien springen – in de zee, uit de zee en weer in de zee. En wij dobberen daar dan in ons kleine tourbootje vlak bij op slechts een paar meter afstand zodat je niet weet of de golven om je heen gewone golven zijn of de golven van een bommetje-extraordinair-de-luxe. (Uiteraard hebben we filmpjes en foto's.)

En dan is er natuurlijk nog de Andes waar we een paar dagen geweldig van dorp naar dorp hebben gewandeld. En als je een paar dollar voor een gids uit wilt sparen kun je hier prima in je uppie wandelen zolang je bereid bent om af en toe te verdwalen en niet kijkt op een bergtopje meer of minder dat beklommen moet worden.

Om maar te zwijgen over de evenaar. De evenaar! Het midden van de wereld. Daar zijn ze maar wat trots op in Ecuador, ondanks het feit dat ie de hele wereld omgaat en dan ook nog eens precies op het breedste stuk. Net boven Quito is de evenaar te bewonderen in al haar glorie en eenvoud: less-is-more is het brood en boter van de grootste cirkel ter wereld. En als je zo over de evenaar loopt, dan zou je misschien kunnen zeggen dat er eigenlijk niet zoveel te zien valt en de argeloze lezer zou vergeven kunnen worden als deze hetzelfde denkt. Maar schijn bedriegt. Want wat een lijn! Simpel en toch...krachtig. De evenaar is een van die dingen die je pas echt ten volle kunt waarderen als je een bultrug met zijn witte buik uit het water hebt zien springen (en als je dan heel goed keek dan zag je dat hij jou, en alleen jou, een knipoog gaf).

Nadeel van al die dagen op wat grotere hoogte (niet alleen de bergen, maar ook steden als Cuenca en Quito die boven de 2500 m liggen) waar 's avonds de lange broeken en truien uit het vet gehaald moeten worden, is dat het ten koste gaat van onze zorgvuldig opgebouwde bruine kleur. Gelukkig kunnen we de opgelopen schade op al die Copa Cabana's in Brazilië weer goedmaken. En als bonus hebben we Brazilië in de Copa America ook nog eens na vier gemiste penalties van Paraguay zien verliezen, zeldzaam en zeldzaam mooi.

Enfin, de caipirinha's worden geserveerd (en een exotische jus-de-nogwat voor kleine Jip) dus we moeten er weer vandoor.

Nog een fijne zomer!

Foto’s

6 Reacties

  1. Kristel:
    24 juli 2011
    Ha, eindelijk weer wat nieuws!!! Fijn om te horen dat het nog steeds geweldig is.
  2. guze:
    24 juli 2011
    geweldig, he die bultruggen. We zagen ze in Zuid-Afrika, terwijl ze met hun kleintjes speelden, vanaf het balcon van het huurhuis. Je bleef kijken, want ze bivakkeerden vooraan in de zee, fantastisch.
    Evenals jullie verslagen, ga zo door! we genieten ervan!
    nog veel plezier.
    guze en michael
  3. Teun:
    24 juli 2011
    Niks gelogen over die temperaturen daar toch?
  4. Sanne Struijk:
    24 juli 2011
    Ha Marco Polo's,

    Wauww dat is even gaaf die Bultruggen!!! Maarr een wedstrijd tussen grootmacht Brasil en Paraguay is natuurlijk hemels ;-)
    Wat een mooie reis maken jullie,,,misschien moeten wij ook maar eens gaan sparen!!!
    Heel veel lol en plezier nog groet aan Lot,Pieter en de kleine vent.
    Geniet!
  5. dirkenliesbeth:
    27 juli 2011
    ik ben weer heel jaloers op jullie. Al die zoetigheden op die prachtige 'winkel'' foto. Kunnen jullie wat voor me meenemen?
    dirk
  6. Marloes:
    29 juli 2011
    Gaaf zeg, die film met die walvissen. Wat dichtbij! En jullie eindigen het verhaal met caipirinha's...pfff, jullie maken me jaloers hier in dit regenachtige Nederland. Haha. Geniet er nog van! Liefs Marloes